حدیث نفس

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

حدیث نفس

حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار

بایگانی

طلایه دار همه اعصار آزادی!

جمعه, ۱۷ آبان ۱۳۹۲، ۰۸:۴۴ ق.ظ
....از منظومه فرمانروای دل

روزی چشمانت را

فرمانروای

همه نرگسی ها می کنم

تا در مخموری

 یک روز بارانی

از پرچین

همه واهمه ها و دلتنگیها بگذری

آنگاه زنبورها  و پرنده ها

مست از شمیم گلبرگهایت

به پرواز در آیند

اسبان و آهوان

در ردای سبزدامنه ها یت

برقص!

چنان که تو خواستی

تزیین شمیم  ترا

اگر باد با خود ببرد

دنیا رستگار  ابدی

همه گلها و پروانه ها می شود

لذت عاشقی دنیایم را

کارد آجین

 بلور خون ریزیت می کنم !

ای ترک ختایی!

تو آن آسمانی

که در آستانه  هیچ کبوتری

پنهان نمی کند

 رخصت آبی نگاهش را

بخشش بی نظیر سرزمینت

طلایه دار

همه اعصار آزادی ست

زمستان 1388 علی ربیعی(علی بهار)

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۲/۰۸/۱۷
علی ربیعی(ع-بهار)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی