حدیث نفس

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

حدیث نفس

حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار

بایگانی

از سروده کاشان الهام

پنجشنبه, ۲۷ خرداد ۱۳۹۵، ۰۱:۵۱ ب.ظ

کاش نسیمی

از کوچه دلتنگی ها یم می وزید

تا کبوتران و پروانه ها ی راستی

در آسمانم ببارند

خانه های خیالی

تا کجاوه هزاران پرواز و کوچ

که از ضمیر

 دیروز پیامبران و فیلسوفان گذشتند

به آب و جارویی

پنجره بگشایند

وکاشان الهام

نقشی بزند ابدی

روی ادراک دور کوزه های سفالی

ماهشهر سال 1363 ع-بهار

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۵/۰۳/۲۷
علی ربیعی(ع-بهار)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی