سروده مهـــــــــر وطن
سرود نوازشگر بلبلی مست
سخنران شهریور دل بی قرارم شده ست
نوای دبستانی مهرایام
بوی کودکی های ازنو
چو شوریده حالی که دارد
سرِ، مستی و کامکاری
در آرامگاه سبزخیام
هیاهوی این لحظه ها را دوست دارم
شادی کوچه های کودکی را
نسیم شرقی خاطره
باره سرکش رودکی را
که پیداست!
زیر سایه های غمگین خاطرات تاریخ خاموش
سمرقند زیبا
بخارای شیدا
رسیدست باز هم پاییز بدخشانی من
پر از یاد یاران خراسانی من
2
نسیمی خنک می وزد
بر برگ و بار در ختان صنوبر
خزان زودهنگام من اینجاست
چون پریشانی قشنگ چشمان تو
روز طولانی اولین انتظار
نوبت عاشقی وکام من
کمند آشفته گیسوانت
فتاده چون قسیل مادیانها
بر لب جویباران آرام من
لرزش صدای صبح گاه بره ها
نی نی چوپانی دل شکسته
از مزامیر داودی ناله ها
در انبوه نیزار بی سرانجام من
رسیدست باز هم پاییز بدخشانی من
پر از یاد یاران خراسانی من
3
لحظه های کوتاه این زندگی را
دوست دارم ،می ستایم
لحظه های سهراب افتاده بر دستان پدر را
پشیمانی رستم خسته را
خواب آشفته تهمینه را
رخصت شعله های آتش!
به چشمان بی گناه سیاوَش
من شاهنامه خوان این همه پهلوان دلیر ایران زمینم
خوب! عمر من همین بوده
صحرا و کتاب و مدرسه
دریا و عشق شور انگیز ِ سالاری وطن زنده من
که تا پای جان رفتم و می روم
آرشی شوریده در چله کمانم
ایستاده در گوشه ای از این دماوند خاموش
دیو سپید پای* در بند مدهوش
تار و پودی رهایم
تمامی ندارد این مهرزاینده من
رسیدست باز هم پاییز بدخشانی من
پر از یاد یاران خراسانی من
ماهشهر شهریور ماه 1392 علی ربیعی (ع-بهار)
*ای دیو سپیدپای در بند ای گنبدگیتی ای دماوند .ملک الشعرای بهار
