حدیث نفس

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

حدیث نفس

حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار

بایگانی

بر خاک مه گرفته تابستان

چهارشنبه, ۳۱ خرداد ۱۳۹۶، ۰۶:۱۶ ب.ظ

رقص آرام

شاخه های سنگین مو! درباد

لغزش تُنک-

خوشه های رسیده خرما

جشن موزون شیره ها

بر خاک مه گرفته تابستان

زندگی همین است که می روید!

از تیغ زارهای جنوبی

تا علف زارهای شمالی

ومن نیز

مثل قطره های بی شماره ستاره

در ذهن شبانه های کهکشانی

گرگ و میش مکدری را جارو می کنم

تا ذهن سیال آدمی بدرخشد

ماهشهر تابستان 1369علی ربیعی( ع-بهار)

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۳/۳۱
علی ربیعی(ع-بهار)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی