حدیث نفس

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

حدیث نفس

حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار

بایگانی

تیپای زمانه

جمعه, ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ۱۲:۰۹ ب.ظ


من از اوهام شما
هیچ ناخنکی حتی
به ارث هم نبرده ام
داشته های من
همین ها بوده
دل صد پاره از تیپای زمانه
و خیالی آسوده از فردای خویش
یا هر لحظه که شما فرمایید
آزموده ها را آزمودم
نرفته ها را رفتم
اما نتیجه
همیشه مثل چهارده ساله گی
عاشق بود
بی آنکه در پی بیش و کم 
ستاره و شب  باشم
یا در قامت اسب بالدار
در آسمانها پرواز کنم
یا چون پری دریایی
از آبهای جهان بگذرم  
در همین پارکی که نشسته ام
با کلاغها و گربه های بسیاری
مسرورم
ودغدغه هایشان را ورق می زنم
اگر تشنه بودند
یا گرسنه
اما دلبری دروغ نبود
و در آخر سرگردان
چون باد پاییزی
درختان بسیاری را آزردم
شهریور ۹۶ علی ربیعی (ع-بهار)

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۶/۲۴
علی ربیعی(ع-بهار)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی