حدیث نفس

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

حدیث نفس

حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار

بایگانی

فرمانروای دل

يكشنبه, ۱۹ آذر ۱۳۹۶، ۰۹:۰۳ ب.ظ

از سروده فرمانروای دل

نه از چراگاه آهوان اثیری

اثری بود

نه از بوی طرب انگیز

بابونه و ریحان  خبری

در ابتدای چمن زارهای

 رویایی بودم

ازدحام رنگین کمانِ افق های دور

خیال شورانگیز گنجشکان

بعد از باران

هرچند در این کرانه واهی

خشم زمین و زمان

کماکان است

دستی بکش بر خستگی دستانم

تادر ابتدای آغوشت  بمیرم

ماهشهر علی ربیعی(ع-بهار)


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۹/۱۹
علی ربیعی(ع-بهار)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی