مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم
حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۳ (۳)
- اسفند ۱۴۰۲ (۳)
- بهمن ۱۴۰۲ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۴)
- آبان ۱۴۰۲ (۲)
- مهر ۱۴۰۲ (۲)
- شهریور ۱۴۰۲ (۲)
- مرداد ۱۴۰۲ (۳)
- تیر ۱۴۰۲ (۳)
- خرداد ۱۴۰۲ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۲)
- فروردين ۱۴۰۲ (۴)
- اسفند ۱۴۰۱ (۴)
- بهمن ۱۴۰۱ (۴)
- دی ۱۴۰۱ (۴)
- آذر ۱۴۰۱ (۳)
- آبان ۱۴۰۱ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۴)
- شهریور ۱۴۰۱ (۲)
- مرداد ۱۴۰۱ (۴)
- تیر ۱۴۰۱ (۴)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۴)
- فروردين ۱۴۰۱ (۲)
- اسفند ۱۴۰۰ (۴)
- بهمن ۱۴۰۰ (۳)
- دی ۱۴۰۰ (۳)
- آذر ۱۴۰۰ (۴)
- آبان ۱۴۰۰ (۳)
- مهر ۱۴۰۰ (۲)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۲)
- تیر ۱۴۰۰ (۲)
- خرداد ۱۴۰۰ (۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۲)
- فروردين ۱۴۰۰ (۲)
- اسفند ۱۳۹۹ (۲)
- بهمن ۱۳۹۹ (۲)
- دی ۱۳۹۹ (۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۴)
- آبان ۱۳۹۹ (۲)
- مهر ۱۳۹۹ (۳)
- شهریور ۱۳۹۹ (۴)
- مرداد ۱۳۹۹ (۳)
- تیر ۱۳۹۹ (۳)
- خرداد ۱۳۹۹ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۳)
- فروردين ۱۳۹۹ (۲)
- اسفند ۱۳۹۸ (۳)
- بهمن ۱۳۹۸ (۲)
- دی ۱۳۹۸ (۲)
- آذر ۱۳۹۸ (۲)
- آبان ۱۳۹۸ (۳)
- مهر ۱۳۹۸ (۱)
- شهریور ۱۳۹۸ (۳)
- مرداد ۱۳۹۸ (۳)
- تیر ۱۳۹۸ (۲)
- خرداد ۱۳۹۸ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۳)
- فروردين ۱۳۹۸ (۳)
- اسفند ۱۳۹۷ (۲)
- بهمن ۱۳۹۷ (۳)
- دی ۱۳۹۷ (۲)
- آذر ۱۳۹۷ (۲)
- آبان ۱۳۹۷ (۳)
- مهر ۱۳۹۷ (۲)
- شهریور ۱۳۹۷ (۲)
- مرداد ۱۳۹۷ (۳)
- تیر ۱۳۹۷ (۴)
- خرداد ۱۳۹۷ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۳)
- فروردين ۱۳۹۷ (۳)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۲)
- دی ۱۳۹۶ (۲)
- آذر ۱۳۹۶ (۳)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۴)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۴)
- تیر ۱۳۹۶ (۴)
- خرداد ۱۳۹۶ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۴)
- فروردين ۱۳۹۶ (۳)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴)
- دی ۱۳۹۵ (۳)
- آذر ۱۳۹۵ (۳)
- آبان ۱۳۹۵ (۳)
- مهر ۱۳۹۵ (۴)
- شهریور ۱۳۹۵ (۴)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲)
- تیر ۱۳۹۵ (۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲)
- فروردين ۱۳۹۵ (۲)
- اسفند ۱۳۹۴ (۲)
- بهمن ۱۳۹۴ (۳)
- دی ۱۳۹۴ (۵)
- آذر ۱۳۹۴ (۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۳)
- مهر ۱۳۹۴ (۲)
- شهریور ۱۳۹۴ (۴)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۳)
- خرداد ۱۳۹۴ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۳)
- فروردين ۱۳۹۴ (۱)
- اسفند ۱۳۹۳ (۳)
- بهمن ۱۳۹۳ (۳)
- دی ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۳ (۲)
- آبان ۱۳۹۳ (۱)
- مهر ۱۳۹۳ (۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۳)
- مرداد ۱۳۹۳ (۱)
- تیر ۱۳۹۳ (۲)
- خرداد ۱۳۹۳ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۲)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۲)
- دی ۱۳۹۲ (۲)
- آذر ۱۳۹۲ (۵)
- آبان ۱۳۹۲ (۴)
- مهر ۱۳۹۲ (۵)
- شهریور ۱۳۹۲ (۳)
- مرداد ۱۳۹۲ (۳)
- تیر ۱۳۹۲ (۶)
آخرین مطالب
- ۰۳/۰۱/۱۹۷۶۵ روز حضور در جبهه جنگ میهنی
- ۰۳/۰۱/۰۹بس که بد میگذرد زندگى اهل جهان
- ۰۲/۱۲/۲۵یادی از دادا
- ۰۲/۱۲/۱۴گذشته در آینده
- ۰۲/۱۲/۰۲در باره کوپرنیک و جردانو برونا
- ۰۲/۱۱/۲۲دختر پرتقالی
- ۰۲/۱۰/۲۹چون باد دویدن
- ۰۲/۱۰/۱۲پسران فریدون
- ۰۲/۰۹/۲۷نقاب حسرتها و آرزوها
پیوندهای روزانه
به تعبیر ویل دورانت لذات فلسفه همانا جستجوی جهانی آرمانی ست... بی جستجو، انسان از بدیهی ترین
مفاهیم در هستی جا می ماند ...جستجوگری است که برای انسان بالغ پرسش گری ایجاد می کند ....
1
از پیشانی کدام ستاره زاده شدم ؟
از شهاب کدام شب؟
ازشاخ و برگ کدام گیاه؟
از بطن کدام مادر؟
در کجای زمین ریشه دارم ؟
تاج محل من کجاست؟
خِنگ ُبتم را چه کسی احیا می کند!؟
خاکسترم از بستر کدام رودخانه می گذرد؟
آی آسمان ستاره ام را نشا نم ده!
2
هر صبح زمرّد
با خورشید و پرنده
با کوه و دریا
تکرار می شوم
و با آهوی نازک خیالم
چون نسیم
به چالش مزّین بهار بارانی می روم
من زنده ام تا زندگی زنده است
3
اینجا هم که ایستاد ه ام
یا هرکجای این زمین
در فصل من
دگردیسی تمشک و پروانه
هر آینه چون دلتای رودخانه
به آرامش ابدی دریا می رسد
آنجا کُرنشی نیست
تسلیم مهربانی محض یک پیوند جاودانه اند
دریا و رودخانه
4
گاهی به پرواز ترانه خیز زنبورها خیره می شوم
رقص پرپر شدن گل ها
لغزش مدهوش گندم زار
اوج بارانی پرستوهای پا ک !
آنگاه قلب من !
پراز شعله جادویی محبت
اجازه می دهد
که از حوالی غریزهِ تن بی هیچ پرسشی عبور کنم
حالا که در تناسب جسم و روح
قد کشیده ام
بزرگ شده ام
تمجید خدا هم بدرقه راهم شده است
انسان شده ام !
5
دستاری پر از عاطفه گل مریم
برای نجات و تحمل
و حضور مقدس واژه رویش
در شکفتن شکوفه ها
رستن گروه مرغابی ها
در حاشیه برکه ها
و برموج هر نسیم پرواز قاصدکها
همراه با لذ ت طلایی خورشید
بعد از بامدادی زمهریر
و هوش و تخیل
که تعبیر قشنگ آدمیند
بر بساط فلک
با ضمیر پرسشگر!
ضمیر بی شماری ابهام
در خواستگاه افق تردید
انگاه که غرق دانش و هیچی
ضمیر صحرا و تشنگی
و خواهش بسیار
برای قرنی و هزاره ای
اگر که زمان زاینده
چه فرقی می کند
لحظه ای ، فصلی
ضمیر خیابان ،کوچه ، خانه
ضمیر دالان های هیاهو
در دپارتمان های تمدن
ضمیر تفاوت
میان رنگ و نژاد و تعلق خاطر
و زنبورها
که شهد روانند در این گرگ و میش سحری!
ضمیر خاموشی ، سکون
بر صبح تماشا
و باقی وجد
که ضمیر دانایی ست ......
ماهشهر پاییز 1376 علی ربیعی (علی بهار)