جای تو
جای تو
تورا دوست میدارم
نه در قواره پرنده خوش آوازی
یا آهوی خرامیده بر چمنی
تو را دوست میدارم
نه در قواره کارگر مردی یا آواره زنی
تو را دوست میدارم
چون صبوری سروی
بالا بلند و دلیر
ایستاده و استوار بر شنزارهای داغ کویر
به صفت انسانی کامل
باری من نیز چون تو مسافرم
و قلبم چمدانی ست که فقط جای تو دارد
ماهشهر ع-بهار
شرحی بر کتاب خودکامگی
کتاب نقد جباریت یا خودکامگی اثر مانس اشپربر ترجمه دکتر علی صاحبی چنانکه از اسمش پیداست نقدی ست عالمانه در باره تبدیل یک نظام مردم سالار به نظامی استبدادی که این استبداد یک تعامل دو سویه بوجود می آورد بین فرد حاکم و جامعه ای که او بر آن حکومت می کند .
مستبد رسالت خود را در ظاهر نجات جامعه از بندگی ظالمانه می داند و اگر اشکالی در روند کار پیش بیاید دشمن را یگانه مقصر عدم کامیابی تلقی می کند به عبارتی او برای خود رسالتی قائل است که قابل فسخ و ستاندنی نیست . در چنین جامعه ای چون راه حل برون رفت از بحرانها را درست تشخیص نمی دهند لذا پای رمالان و جنگیران غیب گو به میان میاید تا اندکی از رنج مردم استبداد زده کاسته گردد و این دور باطلی ست که در جای جای کره زمین تکرار شده است و همواره مستبدی جای خود را به مستبدی دیگر داده است بی آنکه مردم به نقش خود در تقویت نظام استبدادی اطلاعی داشته باشند .
ماهشهر ع-بهار
