دغدغه من
سروده دغدغه من
گاهی مثلا شعری می نویسم
و زمانی حکایاتی هر چند کوچک
از روزها و روزگاران
آمد و شد رهگذاران
اما هر کاری که می کنم
علیرغم رنج هجران
دغدغه ام آزادی و حقوق آدمی ست
شرقی یا غربی
تفاوتی ندارند
جاده وسفر را هم خیلی دوست دارم
زیرا که بوی تغییر می دهند
بوی اسب و ایل و کوچ
ماهشهر ع-بهار
دروغ هستی!
جمعه ۲۱ خرداد به تعبیر آن نماینده مجلس هزار و سیصد و چهارصد بود و هوا طبق سنوات اخیر باد به همراه خاک یعنی عجیب گرفته مثل دل و جان من اما این آب و هوای خشک و شکننده بار خاطرات و خطرات عمر من است از کودکی ها که با دوچرخه مسیر شهر تا صحرا و دریا را شبانه روز به همراه ناخدا های ماهیگیر طی میکردم تا بعد که این آسیاب زندگی هی چرخید و چرخید و با هزاران زشت و زیبا و بد و خوبش عادت کردم و حالا دست از پا درازتر رسیده ام به نقطه سر خط اما نقطه ای که با همه جان در آرزوی پاک شدن آن هستم نه تنها برای اتفاق هولناکی که پیش آمد بلکه در کل با آن همه زیر و بم ها و جستجوی مدام که به قهرمانان سرگشته رمان‌های عصر پوچی از هدایت و کافکا تا کامو و سارتر رسیدم .
و بعد چه در زیر آفتاب زمهریر زمستان‌های مشهد و چه تابستان‌های داغ ماهشهر نمی خواهم بگویم زندگی دروغی بیش نیست بلکه حتی همین دروغ بودنش هم روشن نیست که بیایی برای دو روز عمر بیشتر، یا قدرت و مقام و ثروت به آب و آتش بزنی همان که خیلی کسان با وجیزه هر چه به دم دستانش برسد از لاهوت تا ناسوت یعنی از خدا تا خاک این کار را می کنند. نمی دانم با این بروز نویسی ها خودم را تخلیه می کنم یا اندکی از حقیقت کلی حاکم بر هستی را یاد آوری می نمایم اما هر چه هست همه هستی با زیر و بم هایش دروغی بیش نیست با هر رنگ و لعاب که بر آن مالیده اند .
با دیدن سگ های ولگرد در خیابان‌ها حقیقت آدمی را بیش از همین سگهای معصوم نمی بینم که فقط یک تفاوت کوچک و آن آگاهی انسان به این سرنوشت دردناک از هجران و رنج و نادانی هر چه حیوان است اما من خوب شرایط سگها و بیچاره گی محض شان در این هوای گرم و استخوان سوز به همراه گرسنگی و تشنگی جای خود دارد و دلم بیش از اینکه برای آخر و عاقبت خودم بسوزد برای این سگها که احتمالا روزانه چقدر تلف می شوند می سوزد.
ماهشهر ع-بهار
