دلم برای زندگی تنگ شده است

دلم برای زندگی تنگ شده است

دلم برای لبخندی بر پایتخت ها و خیابان‌های دنیا
برای سرزمین هایی که سیرابند از باران
دلم برای شعاع بلندی از رنگین کمان

روزهای طلایی تابستان
  پرچین دامنه دار باغ ها
بوته های نارس  یا  رسیده ی خوشه های  انگور

بر دیوارها

دلم برای زندگی تنگ شده است

دلم برای آبشارهای بلند و کوههای یخی
برای سینه هایی شورانگیز از عشق
بی وفقه ازشادی
برای  کولی ها  

 که دوست دارند

برقصند و ترانه بخوانند

دلم برای چشم انتظاری معشوقه هایی سرگردان

آمدن و دیدن و بوسیدن سربازان

دلم برای زندگی تنگ شده است

باید سفره ی دلم را برای آنها
که دوستشان  دارم باز کنم
و چشم انداز جهان را

 نه در نگاهم
که در ذهنم اندازه بگیرم
و بگویم بیزارم‌
از همه سوء تدبیرها  که آدمی را ترسانده است
آنان پادشاهان گرسنگی و جهلند
و اسب زین کرده اند

 تا در ایستگاه چند روزه حیات  آدمی
گرد فراموشی و خاموشی  بپاشند
مرثیه مرگ بسرایند
باور کنید شما!

دلم برای زندگی تنگ شده است

مثل شاعرانی که سرایندگان بی سرزمینند
و با هیچ موطنی به آرامش نمی رسند
مگر سکوت آرامستان
باور کنید شما!

دلم برای زندگی تنگ شده است
مثل شاعرانی که  نام و شناسنامه ندارند
مگر اندکی شبنامه
برای اعتراض به وضع موجود
تهران  ع-ر

همیشه کسی هست که بسراغت بیاید

همیشه کسی هست که سراغت بیاید

پرنده ای اگر بسراغت آید

ارزنی برایش فراهم کن

 آهویی اگر بسراغت آید  

کومه ای علف  در گذرگاهش رها کن

انسانی اگر بسراغت آید

قلبت را نثارش کن

همیشه کسی هست که سراغت بیاید

و تو همیشه باید چیزی داشته باشی که تقدیمش کنی

و آنگاه که مرگ بسراغت آید

بی واهمه ای اندک

جانت را تقدیمش کن

بیاد داشته باش!

همیشه کسی هست که سراغت بیاید

تهران ع-ر

سی و یک خرداد روز یلدا است

سی و یک خرداد روز یلدا است
امروز  چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ است و به عبارتی روز یلدا یعنی بلندترین روز زمین است اما  از فردا یکم تیر روزها   شروع می کنند به کوتاه شدن  تا ۳۰ آذر که شب یلدا است و فردای آن یعنی یکم دی بر خواستن خورشید است و این فرآیند در طبیعت و چرخه زمین و خورشید همواره تکرار می شود و کاری هم به کار ارباب و رعیت ندارد هر چند حکایت آدمی و فهمش از همین نادانی ،مختصر و غم انگیز است آن هم در فضای توهمی که حاکمان اقتدار گرا در شرق و غرب عالم برایت فراهم می کنند و اصرار دارند که آنچه می گویند و عمل می کنند درست است و باقی قضایا در ذهن و ضمیر این همه آدم بر روی زمین حرف مفت است. هر چند من هنوز هستم و دیوانه نشده ام ،هوشیاری من و اشرافیت من به اطراف تنها چیزی ست که برایم باقی مانده پس حق ندارم که از تملک جانم بگذرم تا جایی که بر اساس نتایجی که برای خودم اندک نوری ست که به تاریکی می تابد و مثلا به آن شبتاب در این جنگل که می رسم بگویم ایست ، خبر دار!.
دیگر اینکه دردی که بر   من تحمیل شده است بی شک جانکاه ترین دردی ست که سراغ دارم و آن درد بی قراری ست
زیرا زمانیکه تو بی قراری و نگران قدمهای اضافی یت بر روی زمین  هستی و  از هیچ کس هم کاری ساخته نیست تنها راهش این است که با احساسات قلبی یت  آنچنان که خودت سراغ داری کنار بیایی...  ماهشهر ع-ر