حدیث نفس

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

مثل فراموشی غروب یک مرغ دریایی در انحنای قلب بریده ابرها فرو میروم

حدیث نفس

حدیث نفس من چون کیمیا ی نگاه اخلاقی بی مداهنه... گوهری ست قیمتی که وجدان ناخودآگاه آدمی رابه نقد می کشاند و وزن مقابله با خویشتن را بالا می برد تا جایی که برای عرضه بالا بلندی و خود خواهی نا بخردانه امکانی در ذهن و ضمیر آدمی باقی نمی نماند و خلوت درون را به آرمان شهر سقراط حکیم تبدیل می کند.... در عین حال که ریشه ای عمیق در این کهن دیار دارد ...ماهشهر علی بهار

بایگانی

پیامد شمشیرها

دوشنبه, ۹ مرداد ۱۳۹۶، ۱۰:۳۱ ق.ظ

بزرگی می گوید آنان که عادت کرده اند در تاریکی گام بردارند آنقدر بینایی خود را ضعیف می کنند که بعدا دیگر نمی توانند نور خورشید را تحمل کنند

....از پیامد شمشیرها
  و من مثل کودکی متوهم
در پی پرواز کلاغها بودم
در گرماگرم آتشی
که بر فراز باغ
شعله می کشید
خورشید!
دختر گیس بریده بی رحم آسمان
جنگل و در یا را بلعید
و صحرای من
به یغما رفت
آن صحرای ملایم هوبره و آهو
کبوتر و چاه
حالا نا امیدند
همه سلولهای من از پیامد کور
چکاچاک شمشیرهای تردامن

انسان و آفتاب
 
تهران تیرماه ۹۶ علی ربیعی (ع-بهار(

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۵/۰۹
علی ربیعی(ع-بهار)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی