ترانه مایوس

از دفتر ترانه های مایوس نشر درسایت فلسفی chistiha
مثل درختان بی فصل
آسمان بی ابر
در روزها و ماه های سال گم شده ام
زندگی هم مرغ مایوسی ست
که سینه اش بوی ترانه نمی دهد
کاش سرنوشت آدمی
اینقدر بد نبود!
ماهشهر ع-بهار

دروغگویی!
درست است هوا پر از نم و رطوبت است و نفس به سختی بالا می آید اما همین که شب صاف و درخشنده است و می توانی تا چشم اندازه دور افق را ببینم نعمتی ست بخصوص که در آخر، سرک که می کشم چشمانم به ستاره هر روزی ختم به خیر می گردد و او در این مصیبت عظما تنها کسی ست که درک می کند لحظات سخت و جانفرسای من را.
مرا که در دل دارم داغ بلند بالایی!
چه ستاره مهربانی ست چه دوست خوبی ست حیف که دیر کشفش کردم رو به من کرده و حرفی هایی  می زند که هیچ ارتباطی به نوشته های قبلی من ندارد می گوید گوش کن داداش هر که و هر جور می خواهی باش اما به نظر من زندگی شما آدما  جهالت محض است و ارتباط مستقیمی با دروغ گویی و کلاشی دارد . زیرا کسی که در بدیهیات زندگی  به ستیز عقل میرود و پرچم دروغ و ریا را بالا می‌ آورد اگر جاهل نیست پس چیست ؟! می گویم منم در همه عمر حرفم همین بوده است اما حالا که به نتیجه نمی رسیم تا دنیایی عقلانی بسازیم حداقل  بیا کلی به عالم  و مافیهایش بخندیم می گوید آخی عزیزم من قربون همون خنده هات برم!
ماهشهر ع-بهار