پاییز امسال
سروده پاییز امسال
کاش می شد
علیرغم همه بی مهری ها
برای پاییز امسال
سفارشی بنویسم
بدین مضمون
هوا طوفانی شود
برگها بریزند
کلاغها بیایند
انارها برسند
و ابرها دل سیری بگریند
علی
دنیا برای خودش یابویی ست
چاره ای نیست علیرغم آن همه ستمبارگی ها اما زندگی بی آنکه بدانی چه دسته گلی ست که به آب داده شد، ادامه دارد گاهی در ریخت سیاست و شعر و زمانی هم بیل و کلنگ و تیشه اما منطقی آنست که بنویسم یابو برنده میشه ! که یابو می‌تواند اسم مستعار هر شئ اگزیستی باشد که لاجرم خر یا آدمی نیست زیرا در این جهان لایتناهی هر وجود به صرف آنکه از بالا و پایین دنیا بی خبر باشد یابویی بیش نیست .
همچنین به تعبیر شیمبورسکای شاعر لهستانی برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۶ میلادی مسئله این است که دشمنی ها ادامه دارد ، ضمنِ همین ستیزها و جر و بحث ها ، آپارتمان ها فرو می ریزند شهرها ویران می شوند آدم‌ها تحقیر می‌شوند، حیوان‌ها می میرند خانه‌ها می‌سوزند، و مزارع از بین می‌روند، درستِ مثلِ زمان‌های قدیم و همه زمانه ها از چنگیز خان مغول تا نتانیاهوی اسرائیلی ...هر چند سیاست کماکان یقه می دراند که قصد دارد دنیای بهتری درست کند از بایدن امریکایی تا پوتین روسی ! برای کی ؟خدا داند!
این چند روزه مروری داشتم بر ادبیات آمریکای لاتین و رئالیسم جادویی آنها از گارسیا مارکز تا اکتاویو پاز شاید در میان واقعیت و جادو رگه هایی از امیدها و آرزوهای گمشده را بیابم اما دریغ و درد که همچون بقیه غول‌ها در عالم ادبیات و هنر و سیاست نومیدند و پاشنه بر همان فروپاشیدگی ایام ماضی می چرخد از روزگار بیهقی تاریخ نویس و ادیب تا شیمبورسکای شاعر و ادیب و هیچ روزنه ای از نور برای آینده ای هر چند دور متصور نیستم و کلا دنیا برای خودش یابویی ست... علی
