این روزهای آسمانم
يكشنبه, ۳۰ تیر ۱۳۹۲، ۰۶:۴۰ ب.ظ
اینجا گاهی با وسوسه
همین آبهای نمک سود
درخت می روید
خورشید به اشاره ای
دست به سر و روی دریا می کشد
وتو دنیا ! ...آنقدر زیبایی
که زندگی را تحریک می کنی
تا در تابستان ویران صحاری
بوته های شبدر
زیر پای بره ها بروید
آهویی بچرد
مینایی پرواز کند
تا آن سوی گز!
کبوتری خوشبخت
از سفر نامه
آزادچکامه ها وسرودها برگردد
ابری
روی منقار قرمزِ
بلدرچین های بومی
معنا شود
بعد ازآن کرشمه
تا رنگین کمان بارانی
بگذریم!
این روزها آسمانم
چقدر تار می زند تار
مثل اینکه همه غم های عالم
زیر غبارش پنهان شده بود
1363ماهشهرعلی ربیعی ( علی بهار)
